خرید عروسک
خرید عروسک
امروزه زمانی که کودکان پا به این دنیا میگذارند دارای اتاقی هستند که والدین از مدتها قبل آنرا چیده اند.
اتاقی که مملوء از عروسک ها و اسباب بازیهایی است،که هر کدام برای دوره های سنی مختلف کودک خریداری شده است.
اسباب بازی هایی که باید با آگاهی از جنس،اندازه و عوامل دیگر تهیه شده باشد.
والدین باید برای دوران نوزادی تا ۲ سالگی وسایلی را در اختیارکودک قرار دهند که از مواد درجه یک ساخته شده باشد و اندازه ی نسبتا بزرگتری از دهان کودک داشته باشد که توسط کودک بلعیده نشود.
قدیمی ترین اسباب بازی که بین کودکان امروز هم باب است جغجغه نام دارد و صرفا بدلیل صدایی که تولید میکند جذاب و جالب است.
انواع مختلف عروسک ها
عروسکهای پلاستیکی
عروسکهای پولیشی
عروسکهای پارچه ای
عروسکهای نمدی و …
امروزه بسیاری از هنرمندان به ساخت انواع عروسک مشغول هستند که رفته رفته این هنر به صنعت تبدیل شده است.
امید است که این هنرمندان حمایت شوند.
برای خرید عروسک کودکان به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
۱٫عروسکی که تهیه میکنیم برای رده ی سنی کودکان مناسب باشد.
۲٫عروسک ها و یا اسباب بازی ها از مواد درجه یک ساخته شده باشند.
۳٫نسبت به سن کودکمان عروسکها و اسباب بازیها را در سایز مناسب انتخاب کنیم.
۴٫هنگام خرید و انتخاب آنها با کودکان خودمان هم مشورت کنیم.
۵٫در کنار وسایل تفریحی از اسباب بازیهای فکری مناسب کودکمان هم استفاده کنیم.
۶٫دقت کنیم عروسکها و یا اسباب بازیهایی که جنس سخت تری مانند پلاستیک دارند ظریف و صیقلی باشند تا به کودک دلبندمان آسیب وارد نکند.
ادامه مطلب در سایت سرزمین عروسک =====> Dollland.ir
ابعاد مثبت بازی در تربیت کودکان (قسمت دوم)
ابعاد مثبت بازی در تربیت کودکان (قسمت دوم)
” بُعد آموزشی و تربیتی بازی “
در این بُعد از بازی اشاره مستقیم می کنیم به دنیای جدیدی که کودکان وارد آن میشوند.
درسهای بسیاری در این دنیای جدید یاد میگیرند.
آنها با بازی کردن بدون در نظر گرفتن مسئولیت،مسائلی را آموزش میبینند و تجربه میکنند و میتوانند محدوده ی بازی خود را مانند دنیای واقعی ببینند که خود آنها تصمیم گیرنده در هر مسئله ای که پیش می آید هستند و به نوعی سعی در اداره کردن آن دنیا میکنند.
آنها در این دنیایی که ساخته اند یاد میگیرند چطور با خودشان و اطرافیانشان ارتباط برقرار کنند.
میزان توانایی هر کودک در بازی کردن سنجیده میشود و با توجه به توانایی هایشان به کسب مهارت های بهتر و بیشتر میپردازند.
مهم ترین مسئله در این بُعد عدم فشار والدین هنگام بازی است.
ادامه مطلب در سایت سرزمین عروسک =====> Dollland.ir
ابعاد مثبت بازی در تربیت کودکان (قسمت اول)
ابعاد مثبت بازی در تربیت کودکان (قسمت اول)
از نظر برخی از خانواده ها بازی کردن امریست عبث و بیهوده که صرفا برای سرگرمی است.
در حالی که بازی یکی از موثرترین عواملی است که به رشد و تکامل کودکان کمک میکند.
کودکان در سنین پایین تر آموزشهایی را از طریق بازی میبینند و یاد میگیرند که به هیچ وجه نمی توان به گونه ای دیگر این آموزش ها را دید و قطعا "بازی" مهمترین امر در کودکی و حتی نوجوانی است.
ابعاد مثبت بازی به چند دسته تقسیم میشود:
1.بُعد جسمانی بازی
2.بُعد اجتماعی بازی
3.بُعد اخلاقی بازی
4.بُعد آموزشی و تربیتی بازی
5.بُعد درمانی بازی
"بُعد جسمانی بازی"
شامل فعالیت های بدنی و جنب و جوش میشود.در این نوع از بازی کودکان آموزش های بسیاری میبینند.آنها ضمن اینکه عضلات و بدن خود را درگیر میکنند و در حین جست و خیز کردن به پرورش عضلات خود میپردازند حواس خود از جمله قدرت بینایی،شنوایی و لامسه را نیز پرورش میدهند.
تحرک در کودکان هنگام بازی باعث نشاط و طراوت آنها و در نتیجه دوری از افسردگی و گوشه نشینی میشود.
"بُعد اجتماعی بازی"
بازیهایی که کودکان در سنین 6 تا 12 سالگی انجام میدهند اغلب به صورت گروهی است که تاثیر به سزایی در شکل گیری روابط اجتماعی آنها میگذارد.
بازیهایی که چند کودک در آن مشغول بازی هستند و هر کدام مسئولیتی در بازی دارند آنها را با قدرت،شکست،پیروزی،برتر بودن،قوه ی تخیل و چگونگی رفتار با اعضای دیگر جامعه غیر از خانواده خود آشنا میکند.
در این سبک از بازی (بازیهای گروهی) کودکان میتوانند مسئولیت های سبک را پذیرا باشند و به حل مشکلاتی که در حین بازی برایشان پیش می آید بپردازند که این باعث شکل گیری شخصیت کودکان میشود.
"بُعد اخلاقی بازی"
هنگام بازی،کودکان میتوانند با رفتارهی گوناکون آشنا شوند.
برای مثال : اگر در بازی کودکی با همبازی خود تفاهم نداشت و دچار مشکل شد آنها سعی به برطرف کردن آن میکنند و رفتارهای متفاوتی از خود نشان میدهند،میشود با گذشت یکی از کودک ها مشکل حل شود و یا با پافشاری کودک دیگر قضییه فیصله پیدا کند.
پس کودک به مرور میتواند رفتارهای خوب را از بد تشخیص دهد.
مهم ترین عامل در تربیت و شکل گیری رفتار و اخلاق کودکان "بازی" است.
ادامه دارد...
منبع: Dollland.ir
عوامل تاثیر گذار در بازی(قسمت دوم)
عوامل تاثیر گذار در بازی(قسمت دوم)
Dollland.ir
بخش سوم:سن
کودکان در هر دوره ی سنی بازیهای خاصی را انجام میدهند که شامل سه گروه میشود:
گروه اول (بدو تولد تا 3 سالگی)
بیشتر کودکان در این دوره از زندگی بازیهایی را انجام میدهند که منجر به شناخت اطراف و کاربرد آنها و شکل فیزیکی آنها میشود که اغلب این فعالیت ها و بازیها به صورت انفرادی است.در این دوره ی سنی والدین باید نظارت مستقیم در بازیهایی که کودکان انجام میدهند داشته باشند.
گروه دوم (3تا7 سالگی)
کودکان در این سن میتوانند بازیهای گروهی انجام دهند.بازیهایی که میتواند معنی اتحاد و همبستگی را به آنها آموزش دهد.
کودکان در اواخر این دوره که نزدیک به سن 6 تا 7 میشوند بازیهایی را انجام میدهند که منظم و هدف دار هستند و موظف اند اصول و قوانین بازی را رعایت کنند و کم کم از فعالیت هایی که بدون مقررات و نظم و هدف هستند دوری میکنند.
گروه سوم (12 سالگی)
در این سن خواسته های کودک متفاوت میشود.نوع بازیها و فعالیت های او تغییر میکند و بسته به استعداد و علایقش فعالیت های متفاوتی را انجام میدهد که او را به هدفش نزدیکتر کند.بازیهایی را انجام میدهد که تاثیر مستقیم بر روی فکر و روانش میگذارد پس کمک والدین در نوع فعالیت های کودکان در این دوره ی سنی بسیار مهم است.آنها می توانند با در نظر گرفتن استعداد فرزندشان و تجربه و مطالعه خود بهترین مسیر را پیشنهاد داده تا کودک بتواند با توجه به همه ی این مسائل فعالیت های متناسب انجام دهد.
منبع:Dollland.ir
جهت مطالعه ی ادامه ی مقاله به سایت Dollland.ir مراجعه کنید.
عوامل تاثیرگذار در بازی(قسمت اول)
عوامل تاثیرگذار در بازی(قسمت اول)
عوامل بسیاری در بازی کودکان تاثیر میگذارد که می توان به مهم ترین آنهاکه شامل:جنس،هوش،سن و محیط هستند اشاره کرد.
بخش اول:جنس
دخترها و پسرها هنگام بازی روحیات متفاوتی با یکدیگر دارند.
دخترها بیشتر ترجیح می دهند بازیهای آرام و ساکن انجام دهند که در اینگونه بازیها خشونت و فعالیت بدنی بسیار پایین است اما پسران خواستار بازیهایی هستند که در آن فعالیت بدنی و خشونت بسیاری وجود داشته باشد.در سنین پایین تر حدود ۸ تا ۱۰ سالگی دختران و پسران ترجیح می دهند تا با هم جنس خود بازی کنند.
بخش دوم:هوش
دو گروه از کودکان هستند که تمایل زیادی به بازی های انفرادی دارند و از بازی های گروهی اجتناب میکنند.
گروه اول:کودکان باهوش به علت فهم و توانایی بیشتر.
کودکانی که از بهره هوشی بالاتری برخوردار هستند وسایل بازی را انتخاب میکنند که بتوانند نیازهای انها را برطرف کنند.
در این صورت آنها به ابتکار و نوآوری دست می زنند و بازیهایی را انجام میدهند که ذهن و جسم خود را درگیر کنند و به مدت کمتری به یک نوع بازی مشغول میشوند و خواهان تنوع در بازیها هستند.
گروه دوم:کودکان عقب مانده به علت شرایط فیزیکی و توانایی کمتر.
کودکانی که دچار عقب ماندگی ذهنی هستند دچار نوعی از معلولیت میباشند.به همین دلیل فعالیت ها و بازیهای مخصوص خود را انجام میدهند.
آنها نمی توانند فعالیت های بدنی و ذهنی عادی داشته باشند و در رابطه با این کودکان هنگام بازی به صبر فراوان نیاز است…
معمولا مجموعه هایی وجود دارد که اساتید آموزش دیده نوع رفتار با این کودکان و طرز بازی با آنها را به والدین آموزش میدهند و بعضی از موسسات هم نگهداری از این فرزندان را به عهده میگیرند.
گروه سوم:کودکان با بهره هوشی معمولی و عادی که از نظر توانایی و فعالیت متعادل هستند.
اکثر کودکان در جوامع مختلف کودکانی با بهره هوشی معمولی دارند.
این کودکان اغلب بازیهای گروهی را ترجیح میدهند و تنها بودن و بازیهای انفرادی را نمیپسندند.
ادامه دارد…
منبع: Dollland.ir