ابعاد مثبت بازی در تربیت کودکان (قسمت اول)

ابعاد مثبت بازی در تربیت کودکان (قسمت اول)

از نظر برخی از خانواده ها بازی کردن امریست عبث و بیهوده که صرفا برای سرگرمی است.

در حالی که بازی یکی از موثرترین عواملی است که به رشد و تکامل کودکان کمک میکند.

کودکان در سنین پایین تر آموزشهایی را از طریق بازی میبینند و یاد میگیرند که به هیچ وجه نمی توان به گونه ای دیگر این آموزش ها را دید و قطعا "بازی" مهمترین امر در کودکی و حتی نوجوانی است.

ابعاد مثبت بازی به چند دسته تقسیم میشود:

1.بُعد جسمانی بازی

2.بُعد اجتماعی بازی

3.بُعد اخلاقی بازی

4.بُعد آموزشی و تربیتی بازی

5.بُعد درمانی بازی

"بُعد جسمانی بازی"

شامل فعالیت های بدنی و جنب و جوش میشود.در این نوع از بازی کودکان آموزش های بسیاری میبینند.آنها ضمن اینکه عضلات و بدن خود را درگیر میکنند و در حین جست و خیز کردن به پرورش عضلات خود میپردازند حواس خود از جمله قدرت بینایی،شنوایی و لامسه را نیز پرورش میدهند.

تحرک در کودکان هنگام بازی باعث نشاط و طراوت آنها  و در نتیجه دوری از افسردگی و گوشه نشینی میشود.

"بُعد اجتماعی بازی"

بازیهایی که کودکان در سنین 6 تا 12 سالگی انجام میدهند اغلب به صورت گروهی است که تاثیر به سزایی در شکل گیری روابط اجتماعی آنها میگذارد.

بازیهایی که چند کودک در آن مشغول بازی هستند و هر کدام مسئولیتی در بازی دارند آنها را با قدرت،شکست،پیروزی،برتر بودن،قوه ی تخیل و چگونگی رفتار با اعضای دیگر جامعه غیر از خانواده خود آشنا میکند.

در این سبک از بازی (بازیهای گروهی) کودکان میتوانند مسئولیت های سبک را پذیرا باشند و به حل مشکلاتی که در حین بازی برایشان پیش می آید بپردازند که این باعث شکل گیری شخصیت کودکان میشود.

"بُعد اخلاقی بازی"

هنگام بازی،کودکان میتوانند با رفتارهی گوناکون آشنا شوند.

برای مثال : اگر در بازی کودکی با همبازی خود تفاهم نداشت و دچار مشکل شد آنها سعی به برطرف کردن آن میکنند و رفتارهای متفاوتی از خود نشان میدهند،میشود با گذشت یکی از کودک ها مشکل حل شود و یا با پافشاری کودک دیگر قضییه فیصله پیدا کند.

پس کودک به مرور میتواند رفتارهای خوب را از بد تشخیص دهد.

مهم ترین عامل در تربیت و شکل گیری رفتار و اخلاق کودکان "بازی" است.

ادامه دارد...

منبع: Dollland.ir