چه زمانی کودک را از پوشک بگیریم؟
نکته : برای دیدن مطالب، شعرها و داستان های بیشتر و جذاب روی کلمات
آبی
کلیک کنید
یکی از دغدغه‌های همیشگی والدین در مورد کودکانشان، موضوع توالت رفتن و از پوشک گرفتن آنهاست. اینکه چه سن و سالی برای این کار مناسب است و چگونه به کودک آموزش دهند که در این مورد به استقلال برسد، سوالاتی است که در این یادداشت به آن پاسخ خواهیم داد.
از پوشک گرفتن کودک
بهترین سن
دو سالگی، معمولا اولین زمان برای گرفتن کودک از پوشک است. اما این یک قانون نیست. شما می‌توانید هرگاه که کودک برای این کار آماده بود، شروع کنید. بهترین سن برای این پایان سه سالگی است. معمولا کودکان از ۱۸ ماهگی می‌توانند ادرار خود را کنترل کنند، البته این سن تقریبی است و در همه کودکان یکسان نیست. اگر کودک شما دارای این علائم بود یعنی به لحاظ جسمی آماده است:
از پوشک گرفتن کودک
۱.از پوشیدن پوشک فرار کند یا هنگام پوشیدن پوشک گریه و مقاومت کند
۲. نسبت به دستشویی رفتن والدین کنجکاوی نشان دهد
۳. توانایی فهمیدن دو کار را به صورت همزمان داشته باشد
۴.بتواند پنج دقیقه بنشیند
۵. بتواند شلوارش را خودش در بیاورد
۶. وقتی شما سرپایش می‌گیرید بدون اینکه به او بگویید دستشویی کند.
به این نکات دقت داشته باشید
قبل از شروع آموزش دقت داشته باشید که کودک نباید اسهال یا یبوست داشته باشد، این باعث می‌شود که دوره آموزش برای او طاقت فرسا شود. دخترها زودتر از پسرها می‌توانند این دوره را بگذرانند. در دوره آموزش کودک، می‌توانید شب‌ها او را پوشک کنید. انجام این کار تا سن سه سال و نیم بدون اشکال است.
خودتان را آماده کنید
برای این دوره آموزشی نه تنها کودک که شما نیز باید آماده باشید. برنامه ریزی کنید که دوران آموزش مصادف با سفر یا آمدن مهمانی که قرار است چند روز در منزل‌تان بماند، نباشد. بهترین فصل برای آموزش کودک فصل تابستان است. نباید در این دوران چند آموزش را با هم به کودک تحمیل کنید. جدا کردن محل خواب کودک یا گرفتن او از شیر را برای زمان‌های دیگر بگذارید.
نکته : برای دیدن مطالب، شعرها و داستان های بیشتر و جذاب روی کلمات آبیکلیک کنید
امکانات لازم
برای کودکتان لگن خوب بخرید. می‌توانید چند لگن و در رنگ‌های متنوع تهیه کنید. بگذارید خودش انتخاب کند و اولین لگنی را که آن را برداشت و با آن شروع به بازی کرد را بخرید. لگن باید برای چند روز به وسیله بازی کودک تبدیل شود. لگن را در این چند روز مقابل تلویزیون یا در اتاق خواب کودک قرار دهید تا به آن عادت کند. سپس لگن را به دستشویی برده و در محل ثابتی قرار دهید. اگر به خانه مادرتان زیاد رفت و آمد می‌کنید، لگنی هم‌شکل و هم‌رنگ لگن در منزل برای فرزندتان تهیه کنید و در دستشویی آنجا هم قرار دهید.
عجله نداشته باشید
برای این کار به هیچ وجه عجله نداشته باشید. در غیر این صورت زحمت خودتان برای شست و شوی خرابکاری‌های فرزندتان بیشتر خواهد شد. کودک در این مورد باید به آمادگی جسمی و روحی برسد. برای کسب آمادگی کودک باید او را تشویق کنید. این تشویق حتما باید به صورت مادی باشد. به عنوان مثال برایش خوراکی‌هایی را که دوست دارد تهیه کنید. بستنی و لواشک‌های دست‌ساز خودتان میتواند گزینه‌های مناسبی باشد. تشویق‌ها باید در ابتدا پررنگ و به مرور کمرنگ و حذف شود.
یک محیط شاد و رنگارنگ
برای اینکه کودک به دستشویی رفتن بیشتر ترغیب شود آنجا را کاملا تمیز کنید. عکس‌های زیبا روی دیوارش بچسبانید و چند اسباب بازی مخصوص برای بازی در آنجا برای کودکتان تهیه کند. همچنین روی لگن او را هم می‌توانید با برچسب‌های شخصیت‌های مورد علاقه‌اش تزئین کنید.
یا می‌توانید آنجا برایش کتابی که دوست دارد را بخوانید تا زمان برایش راحت‌تر بگذرد.
از پوشک گرفتن کودک
قدم اول
همین که کودک از خواب بیدار شد او را سر لگن بنشانید و از او بخواهید کارش را انجام دهد. اسباب‌بازی‌هایی که برایش تهیه کردید را به او بدهید تا با آنها بازی کند. بعد از تمام شدن کارش او را ببوسید و برای بیست دقیقه او را باز بگذارید. بعد دوباره او را پوشک کنید. بعد از دو ساعت پوشکش را باز کنید، اگر خشک بود دوباره او را روی لگن بنشانید و اگر خیس بود یعنی کودک زودتر از دو ساعت ادرار می‌کند. به این ترتیب فواصل زمانی نیاز کودک به دستشویی رفتن را محاسبه کرده و از این به بعد در زمان مناسب او را به دستشویی ببرید. در این دوره حتما کودک باید در فاصله دو ادرار پوشک شده باشد. به این صورت عادت می‌کند در زمانی که او را باز می‌کنید ادرار کند. عادت کردن کودک به این وضعیت یک هفته تا سه هفته زمان می‌برد. بعد از اینکه کودک به این وضعیت عادت کرد دیگر بین زمان دستشویی رفتن او را پوشک نکنید. بهتر است اگر کودکتان مایل است که خودش را بشورد این کار را با نظارت خودتان به او بسپارید.
فقط ده دقیقه
اگر کودکتان بیشتر از ده دقیقه روی لگن نشست و هیچ کاری نکرد، به اجبار از او نخواهید که ادرار کند. او را از دستشویی بیرون بیاورید و یک ساعت بعد دوباره او را به دستشویی برگردانید. اگر کودکتان از دستشویی کردن می‌ترسد برای او توضیح دهید که این کار نه تنها برایش هیچ ضرری ندارد بلکه بسیار هم مفید است.
از پوشک گرفتن کودک
شب ادراری
برای گرفتن کودک از پوشک در شب، باید ببینید که کودک شما جزو کدام است. دستهای که همیشه شب‌ها پوشکش خشک است و نزدیک صبح خیس می‌شود یا دستهای که تمام شب پوشکش خیس است. کودکانی که صبح پوشک‌شان را خیس میکنند، باید صبح زود بیدارشان کنید و رروی لگن بنشانید. این در مورد کودکان زیر دو سال توصیه نمی‌شود. اما کودکی که شب تا صبح پوشکش خیس است یعنی به هیچ وجه برای گرفتن پوشک آماده نیست و باید فعلا صبر کنید. اگر از این مرحله هم به خوبی عبور کردید ولی پس از مدتی فرزندتان دچار شب ادراری شد این یعنی شرایط روحی او تغییر کرده، خسته است یا اینکه شب مایعات زیادی خورده است.
وسواسی نباشید
توجه داشته باشید که در این دوره شما باید وسواس را کنار بگذارید. هر اندازه که کودک شما برای این کار آماده باشد به هر حال مشکلاتی از نظر تمیزی و بهداشت خواهید داشت. اگر بسیار وسواسی هستید می‌توانید برای یک تا دو ماه فرش‌های‌تان را لوله کرده و گوشه اتاق بگذارید یا برای مدتی بی‌خیال دکور خانه شوید. همچنین برای تمیز ماندن خانه‌تان لازم نیست به کودک مایعات کمتر بدهید. این کار باعث ایجاد یبوست و درد در کودک خواهد شد و او را از لگن بیزار خواهد کرد. چرا که تصور می‌کند به خاطر نشستن روی لگن دچار چنین دردی شده است.
نکته : برای دیدن مطالب، شعرها و داستان های بیشتر و جذاب روی کلمات آبیکلیک کنید
در دوره آموزش کودک، باید بر اعصاب‌تان مسلط باشید و کودک را تنبیه نکنید. فریاد کشیدن سر کودک مسئله را پیچیده‌تر خواهد کرد. علاوه بر این دعوا کردن باعث می‌شود که کودک تصور کند دستشویی کردن یک اشتباه بزرگ است و دچار سرخوردگی شود. این احتمال وجود دارد که کودک در سه، چهار روز یا هفته اول به خوبی با شما همکاری کند اما بعد خسته شود و دوباره به روزهای قبل از آموزش برگردد. در این حالت به او فرصت دهید و چند روزی را برای استراحت او در نظر بگیرید.
از پوشک گرفتن کودک
آموزش‌های یکسان
برای به خوبی سپری شدن این دوره، کودک باید تحت آموزش‌های یکسان قرار بگیرد. اگر او را به خانه مادرتان می‌برید، به مادرتان بسپارید که دقیقا مثل شما او را آموزش بدهد تا کودک دچار سردرگمی نشود. حتما بعد از تمام شدن کار کودک حتی در صورتی که دستهای او به هیچ چیز آلوده‌ای برخورد نکرد، دست‌هایش را بشویید. کودک باید یاد بگیرد که بعد از هر بار دستشویی رفتن باید دستان خود را بشوید.
نقش مهدکودک را در تربیت کودکان جدی بگیریم
انسان موجودی اجتماعی است، از زمان تولد تا واپسین دم حیات نیازمند دیگران است. در جامعه زندگی می کند، از آن تأثیر می پذیرد و بر آن تأثیر می گذارد.
نکته : برای دیدن مطالب، شعرها و داستان های بیشتر و جذاب روی کلمات آبیکلیک کنید
کانون خانواده ، نخستین نهاد اجتماعی است که کودک در آن پرورش می یابد و می آموزد که چگونه رفتار اجتماعی داشته باشد.
در محیط های اجتماعی نظیر مهدکودک، نهادهای دیگری به جز خانواده در آموزش هنجارها و ارزش ها به فرزندان دخالت دارند و با افزایش سن کودک به مرور از نقش خانواده ها کاسته و بر نقش این کانون ها در الگو دهی به شخصیت کودک افزوده می شود. مهدکودک ، برای بچه ها عموماً جذابیتی بیش از خانه و خانواده دارد و نیز نقشی بسیار اساسی و مهم در تربیت کودکان ایفا می کند.
بنابراین برای به ثمر نشستن این نهال های ترد و شکننده و کمک به رشدِ صحیح آنان باید محیطی امن و عاری از هر انحرافی برای تربیت آنان فراهم ساخت.
تأثیرپذیری کودکان در مهد به مراتب بیشتر از خانه و خانواده است. اگر مربیان، افرادی آموزش دیده، کارآمد و متخصص در زمینه تربیت کودکان باشند خواهند توانست به بهترین شکل ممکن کودکان را تربیت کنند.
بسیاری از کودکان با رشد روزافزون تعداد مادران شاغل، بیش از نیمی از روز خود را در مهدها سپری می سازند و رفتارها، ارزش ها و الگوهای بسیاری را از این مکان ها کسب می کنند، حال این مربیان و مسئولان مهدها هستند که باید ضمن عنایت به وظیفه خطیر تعلیم و تربیت ، و بهره گیری از شیوه های مثبت و کارآمد، در ساختن نسل آتی کمر همت ببندند.
نکته : برای دیدن مطالب، شعرها و داستان های بیشتر و جذاب روی کلمات آبیکلیک کنید
مهدکودک ها تا چه اندازه در پیمودن این مسیر موفق بوده اند؟
به استناد جدیدترین تحقیقی که تا به حال در مورد مراقبت از کودک صورت گرفته، کودکانی که اوقات خود را دور از مادر و در مهدکودک می گذرانند، پرخاشگرتر می شوند و مدت زمانی را که کودک در مهدکودک می گذراند هر چه طولانی تر باشد، احتمال این که هنگام رسیدن به سن کودکستانی پرخاشگرتر شود بیشتر است.
کودکانی که بیش از 30 ساعت در هفته را در مهدکودک می گذرانند، در ناهنجاری های رفتاری همچون جنگ و دعوا، رذالت، بیرحمی، حمله و نیز رفتارهای نامناسبی چون جدال، پرتوقعی و پرحرفی «نمره بیشتری » می آورند و آموزگاران آمادگی و مادران این کودکان، از آنها به عنوان کودکان تهاجمی، بهانه گیر، نترس، دردسرآفرین و افرادی که باید خواسته هایشان به سرعت عملی شود، یاد می کنند.
محققان هنوز نتوانسته اند دلیل این رفتارها را دقیقاً مشخص کنند اما برخی، علت مشکلات رفتاری این کودکان را خستگی والدین بر اثر کار و عدم توجه به کودک و یا عدم توجه مسئولان مهدکودک ها عنوان می کنند.
در این تحقیق آمده است که اگر می خواهید این گونه رفتارها را تقلیل دهید، بهتر است از مدت زمانی که کودک در مهدکودک می گذراند بکاهید.
از سوی دیگر و بنابر گزارش مؤسسه ملی «بهداشت و توسعه رفتار کودکان»، بچه هایی که بین سال های دوم تا چهارم زندگی در مهدکودک هستند نسبت به سایر کودکان آموزش زبان و حافظه بهتری دارند.
کودکانی که زمان زیادی را در مهدکودک به سر می برند، غمگین و ترسو هستند اما این مشکل تا سن آمادگی از میان خواهد رفت.
از آنجا که رابطه کودک با دوستان و مربیان خود در مهد، دوستانه است تأثیرپذیری و الگوبرداری از آنان در قیاس با محیط خانواده، بیشتر است، زیرا پدر و مادر با حالتی اقناعی و دستوری با کودک رفتار می کنند. او نیز این حالت اجبار و سلطه گری را در خانه احساس می کند، چرا که دریافته است پدر و مادر بزرگتر از او هستند. حتی گاهی اوقات احساس می کند که آنان به دلیل بزرگتر بودن به او زور می گویند، اما احساس کودک در مهد به مربیان و همسالان خود احساسی دوستانه و به دور از اجبار و زور است.
اگر مهدها به مکان هایی جز «محل نگهداری» کودکان تبدیل شوند، به عبارت دیگر به وظیفه اصلی خود که جامعه پذیری و تربیت صحیح کودکان و نه صرف نگهداری از آنان، بدل شوند، نسل کارآمد و شایسته ای را تحویل جامعه خواهند داد.
به اعتقاد مربی مهدکودک، وظیفه مهم این مراکز آشنا کردن کودکان با هنجارها، ارزش های جامعه و آموختن رفتار اجتماعی و نیز آشکار کردن استعدادهای نهفته در آنان است، به طوری که در آینده با ورود به مراکز آموزشی و هنری، این استعدادها هر چه بیشتر بارور شوند.
مهدکودک ها و مراکز پیش دبستانی وظیفه آموزش فعالیت های پیش از دبستان و آماده کردن کودک برای ورود به دبستان را بر عهده دارند.
در مهدکودک، خردسالان با فراگیری نقاشی، شعر، سرود، بازی و ... با رویدادها و محیط اطراف خود آشنا می شوند.
کودک رفتارهای مورد پذیرش در جامعه را می آموزد. کودکانی که دوران کودکی را در مهد می گذرانند بهتر و راحت تر می توانند با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کنند و در ارتباطات اجتماعی خود کمتر به مشکل برخورد می کنند و نسبت به دیگر کودکان به مراتب، جامعه پذیرتر هستند.
نکته : برای دیدن مطالب، شعرها و داستان های بیشتر و جذاب روی کلمات آبیکلیک کنید
برخی از مهدکودک ها برای آرام و یا سرگرم کردن کودکان شیوه های نادرستی را به کار می گیرند که نمی توان بر آنها نام مهدکودک را نهاد. این موارد در مهدهای دولتی و جاهایی که زیر نظر سازمان های دولتی هستند، کمتر دیده می شود و ممکن است احیاناً در مهدهای خصوصی مشاهده شود.
مهد برای کودکان به منزله یک محیط کاملاً صمیمی و دوستانه است. لذا تأثیرپذیری کودکان در مهد به مراتب بیشتر از خانه و خانواده است. اگر مربیان، افرادی آموزش دیده، کارآمد و متخصص در زمینه تربیت کودکان باشند خواهند توانست به بهترین شکل ممکن کودکان را تربیت کنند.
برخی مهدکودک ها، سالانه چند بار، دوره های آموزشی برای مربیان خود ترتیب می دهند و طی آن شیوه های نوین تربیت را به آنان آموزش می دهند. برعکس در برخی دیگر از مهدکودک ها، رفتار نادرست مربیان با کودکان، زمینه ساز بروز رفتارهای غیراخلاقی از سوی کودکان شده است.
والدین باید در انتخاب مهد دقت بسیار به خرج دهند و کودکان را به دست مهدها و مربیانی بسپارند که اطمینان کافی در مورد نحوه آموزش آنها داشته باشند.
کودکانی که اوقات خود را دور از مادر و در مهدکودک می گذرانند، پرخاشگرتر می شوند و مدت زمانی را که کودک در مهدکودک می گذراند هر چه طولانی تر باشد، احتمال این که هنگام رسیدن به سن کودکستانی پرخاشگرتر شود بیشتر است.
تعداد مادران خانه دار که کودکان را در مهدها می سپارند، در قیاس با زنان شاغل اندک است. چنین مادرانی برای این که بتوانند با خیالی آسوده در خارج از خانه به کار بپردازند، مجبورند کودک خود را به مهد بسپارند.
برای این که مربیان با تمام وجود در جهت ارتقای سطح تربیتی و آموزشی کودکان گام بردارند، باید میزان مشغولیت های ذهنی آنها را کاهش داد و این وظیفه مدیران و مسئولان مهدکودکهاست که به مشکلات مربیان رسیدگی کنند.
بعضی از مدارس ابتدایی از پذیرفتن کودکانی که قبل از مدرسه اوقات خود را در مهدکودک ها سپری کرده اند، خودداری می کنند چرا که سیاست های آموزشی مهدکودک ها با آنها همسو نیست.
از سوی دیگر مادران شاغل با وجود آگاهی نسبت به وظیفه ی خود از تربیت صحیح فرزند و گاه علیرغم میل باطنی خویش ناچارند ساعت های طولانی از کودکشان دور باشند . ضمن این که احساس می کنند فرزندانشان در مهد در کنار تربیت اجتماعی ، آموزش های مورد نیاز به ویژه آماده شدن برای ورود به اجتماع مدرسه را می بینند.
به هر حال در شرایط کنونی که نیاز به حضور فعال تر و مؤثرتر زنان در فعالیت های گوناگون اجتماعی به شدت محسوس است، نقش و کارکرد مهدهای کودک در تربیت فرزندان و آموزش اجتماع پذیری به آنان بیش از پیش اهمیت یافته است.
از این رو باید استانداردهای لازم برای فعالیت این اماکن فرهنگی از سوی مسئولان مربوط تعیین و تبیین شود تا از سویی مهدکودک ها ملزم به رعایت این استانداردها برای ادامه فعالیت شوند و از سوی دیگر خانواده ها با آگاهی از ضوابط ، مراکزی مناسب را برای سپردن فرزندانشان شناسایی کنند.
داستان درخت بخشنده و مهربان
داستان درخت بخشنده و مهربان
نکته : برای دیدن مطالب، شعرها و داستان های بیشتر و جذاب روی کلمات آبیکلیک کنید
روزی روزگاری درختی بود ….
و پسر کوچولویی را دوست می داشت .
پسرک هر روز می آمد
برگ هایش را جمع می کرد
از آن ها تاج می ساخت و شاه جنگل می شد .
از تنه اش بالا می رفت
از شاخه هایش آویزان می شد و تاب می خورد
و سیب می خورد
با هم قایم باشک بازی می کردند .
پسرک هر وقت خسته می شد زیر سایه اش می خوابید .
او درخت را خیلی دوست می داشت
خیلی زیاد
و در خت خوشحال بود
اما زمان می گذشت
پسرک بزرگ می شد
و درخت اغلب تنها بود
تا یک روز پسرک نزد درخت آمد
درخت گفت : « بیا پسر ، ازتنه ام بالا بیا و با شاخه هایم تاب بخور ،
سیب بخور و در سایه ام بازی کن و خوشحال باش . »
پسرک گفت : « من دیگر بزرگ شده ام ، بالا رفتن و بازی کردن کار من نیست .
می خواهم چیزی بخرم و سرگرمی داشته باشم .
من به پول احتیاج دارم
می توانی کمی پول به من بدهی ؟
درخت گفت : « متاسفم ، من پولی ندارم »
من تنها برگ و سیب دارم .
سیبهایم را به شهر ببر بفروش
آن وقت پول خواهی داشت و خوشحال خواهی شد .
پسرک از درخت بالا رفت
سیب ها را چید و برداشت و رفت .
درخت خوشحال شد .
اما پسر ک دیگر تا مدتها بازنگشت …
و درخت غمگین بود
تا یک روز پسرک برگشت
درخت از شادی تکان خورد
و گفت : « بیا پسر ، از تنه ام بالا بیا با شاخه هایم تاب بخور و خو شحال باش »
پسرک گفت : « آن قدر گرفتارم که فرصت بالا رفتن از درخت را ندارم ،
زن و بچه می خواهم
و به خانه احتیاج دارم
می توانی به من خانه بدهی ؟
درخت گفت : « من خانه ای ندارم
خانه من جنگل است .
ولی تو می توانی شاخه هایم را ببری
و برای خود خانه ای بسازی
و خوشحال باشی . »
آن وقت پسرک شاخه هایش را برید و برد تا برای خود خانه ای بسازد
و درخت خوشحال بود
اما پسرک دیگر تا مدتها بازنگشت
و وقتی برگشت ، درخت چنان خوشحال شد که زبانش بند آمد
نکته : برای دیدن مطالب، شعرها و داستان های بیشتر و جذاب روی کلمات آبیکلیک کنید
با این حال به زحمت زمزمه کنان گفت :
« بیا پسر ، بیا و بازی کن »
پسرک گفت : دیگر آن قدر پیر و افسرده شده ام که نمی توانم بازی کنم .
قایقی می خوانم که مرا از اینجا ببرد به جایی دور می توانی به من قایق بدهی ؟
درخت گفت : تنه ام را قطع کن و برای خود قایقی بساز
آن وقت می توانی با قایقت از اینجا دور شوی
و خوشحال باشی .
پسر تنه درخت را قطع کرد
قایقی ساخت و سوار بر آن از آنجا دور شد .
و درخت خوشحال بود
پس از زمانی دراز پسرک بار دیگر بازگشت ، خسته ، تنها و غمگین
درخت پرسید : چرا غمگینی ؟ ای کاش میتوانستم کمکت کنم
اما دیگر نه سیب دارم ، نه شاخه ، حتی سایه هم ندارم برای پناه دادن به تو
پسر گفت : خسته ام از این زندگی ، بسیار خسته و تنهام
و فقط نیازمند با تو بودن هستم ، آیا میتوانم کنارت بنشینم ؟
درخت خوشحال شد و پسر پیر کنار درخت نشست و در کنار هم زندگی کردند
و سالیان سال در غم و شادی ادامه زندگی دادند …
دوستان خوبم ، آیا شرح داستان ، چیزی به یاد ما نمیآورد ؟
اکثر ما شبیه پسرک داستان هستیم و با والدین خود چنین رفتاری داریم
درخت همان والدین ماست ، تا وقتی کوچکیم دوست داریم با آنها بازی کنیم
تنهایشان میگذاریم و دوباره زمانی به سویشان بر میگردیم که نیازمند هستیم و گرفتار
برای والدین خود وقت نمیگذاریم ، آیا تا به حال به این فکر کرده ایم که پدر و مادر برای ما
همه چیز را فراهم میکنند تا ما را شاد نگه دارند و با مهربانی چاره ای برای رفع مشکل ما پیدا میکنند
و تنها چیزی که در عوض از ما می خواهند این است که
تنهایشان نگذاریم
به والدین خود عشق بورزیم ، فراموششان نکنیم
برایشان زمان اختصاص دهیم
همراهیشان کنیم
شادی آنها در دیدن ماست
هر انسانی میتواند هر زمان و به هر تعداد فرزند داشته باشد
ولی پدر و مادر فقط یک بار ….
شیوه یی یادگیری کودکان
( زبان همان تفکر است ) این سخن و یگوتسکی، روان شناس روسی است . از این رو، بی سبب نیست که بگوییم وقتی زبانی را یاد می گیر یم دریچه ای از تفکر به رویمان گشوده می شود . ضرورت زبان آموزی ، بویژه آموختن زبان انگلیسی که حاصل اندیشه ورزی ها ، دستکم در زمینه علوم درقالب آن منتشر می‌شود . به طور روزافزون احساس
می شود . معلمان هم که پیوسته در راه دانش اندوزی و چالش های فکری فراوانی هستند، نیاز به آموختن زبان انگلسی را ضروری می‌پندارند . متون انتخاب شده در ارتباط نزدیک با شیوه تدریس معلمان نیز هست ، چون معلمان باید روش های تدریس خود را بر مبنای شیوه یادگیری کودکان بنا بگذارند.
* مشارکت فعال : یادگیری مشارکت فعال و سازنده یاد گیرنده را می طلبد
1 - یافته های پژوهش : یاد گیری در مدرسه ، توجه کردن ، مشاهده کردن ، یاد سپاری، فهمیدن، تنظیم هدف هاو فرض مسئولیت در برابر یادگیری خود دانش آموزان را می طلبد . چنین فعالیت های شناختی بدون مشارکت و درگیری فعال یاد گیرند، امکان پذیرنیست. معلمان باید بنا به اشتیاق طبیعی دانش آموزان به اکتشاف و فهمیدن چیزهای جدید و تسلط بر آنها ،به آنان کمک کنند که فعال و هدف گرا باشند .
2 - در کلاس درس ، ایجاد علاقه و محیط های یاد گیری چالش برانگیز که دانش آموزان را برای مشارکت فعال ترغیب می کند ، چالشی برای معلمان است. آنچه در پی می آید ، چند پیشنهاد برای نشان دادن چگونگی انجام این کار است .
- از موقعیت هایی که در آن دانش آموزان برای مدت زمان طولانی شنونده منفعل هستند بپرهیزید.
- برای دانش آموزان فرصت فعالیت های عملی ، نظیر : تجربه ، آزمایش و مشاهده مهیا کنید .
- فرصت باز دید از موزه ها و پارک های فناوری راسازماندهی کنید .
- به کودکان اجازه دهید بر یادگیری خود کنترل داشته باشند. به این معنا که به دانش آموزان اجازه دهیم ، در باره آنچه یاد می گیرند و نیز در باره
شیوه های یاد گیری خود ، تصمیم بگیرند.
بازی های قدیمی
بازی های قدیمی برای بچه های جدید
بازی های قدیمی ریشه در فرهنگ و سنت ایرانیان دارد، بازی هایی از قبیل:
هفت سنگ، قایم با شک، لی لی، بالا بلندی، دوز، زو، طناب کشی، عمو زنجیر باف، تیله بازی، خونه خاله، گرگم به هوا و بسیاری دیگر
از این بازی ها که شاید می توان گفت به باد فراموشی سپرده شده و چیزی جز خاطره در ذهن پدرها و مادرها باقی نگذاشته است.
این بازی ها علاوه بر گذراندن اوقات فراغت که معمولا در روزهای بلند تابستان انجام می شد چیزی فراتر از بازی بود،
همبستگی، شادمانی، عشق، فعالیت های گروهی، بخشش، دعواهای دوستانه، گذشت به طرز چشمگیری در این بازی ها دیده می شد.
بازی هایی که در آن زمان انجام می شد صفا و صمیمیت بیشتری همراه خود داشت
اما آن بازی ها امروزه جایشان را به کامپیوتر، موبایل، شبکه های اجتماعی و ورزش های جدید داده است.
دیگر کمتر صدای کودکان را در کوچه با بازی های دسته جمعی شان، خنده های کودکانه و
دعواهای ساده ای که بوی صداقت می داد، می شنویم.
ترویج بازی های قدیمی
بهتر است برای رشد مناسب کودکانمان و همچنین اتحادی که در آن زمان از طریق این بازی ها به بچه ها
آموزش داده می شد به ترویج بازی های قدیمی بپردازیم و سعی کنیم که سنت و فرهنگمان را حفظ کنیم.
می توانیم در روزهایی که همراه فرزندانمان به تفریح می رویم کم کم این بازی ها را انجام دهیم و سنت دیرین خود
را به آن ها آموزش دهیم، سنتی که همراه بازی، عشق را در وجود...
ادامه مطلب در سایت سرزمین عروسک=====> Dollland.ir