معلمان چگونه سازگاری رفتاری دانش آموزان را در کلاس درس بالا ببرند؟



الف – محدود کردن حواسپرتی:

دانش‌آموز را نزدیک به معلم بنشانید.

ـ دانش‌آموز را دور از سر و صدا بنشانید.

ـ دانش‌آموزان را کنار یک دانش آموز خوش‌رفتار بنشانید.

ـ  دستورات را شفاف و ساده بگوئید و به راحتی تغییر ندهید.

بیشتر بخوانید:رابطه تغذیه و ذهن کودکان


ب – افزایش توجه:

ـ تکالیف را به بخش‌های کوتاه تقسیم کنید.

ـ بعد از تکالیف فرصت‌ کوتاهی برای تنفس بدهید.

ـ از تمرینات پراکنده و توزیع‌ شده استفاده کنید.

ـ انجام تکالیف را جالب کنید (انجام با یک شریک، گروهی یا با فرد مورد دلخواه).

ـ تمرینات جدید را افزایش دهید.

 ج- بهبود بخشیدن به سازماندهی:

ـ انتظارات معلم و قوانین کلاس را به صراحت بیان کنید .

ـ برای اشیاء داخل کلاس مکانهایی را مشخص کنید.

ـ برای تکالیف هر درسی وسایل مورد نیاز را مشخص کنید.

ـ قبل از تکالیف هر درسی وسایل مورد نیاز را مشخص کنید.

ـ قبل از خروج دانش‌آموز از کلاس بررسی کنید که آیا دانش‌آموز تکلیفی دارد.

ـ از دفترچه یادآور تکالیف روزانه استفاده کنید.

ـ از فولدرها یا دفترچه‌ها به رنگ‌ جلدهای مختلف برای درس­ها استفاده کنید.



د- بهبود مهارت‌های شنیدن:

ـ دستورالعمل‌ها و آموزش‌ها را ساده‌ و کوتاه کنید.

ـ از دانش‌آموزان بخواهید دستورات را با صدای بلند تکرار کنند و پس آرام برای خودشان بگوئید.

ـ با گفتن جملاتی نظیر این: این مسئله مهم است، به دقت گوش دهید، توجه دانش‌آموزان را جلب کنید.

ـ از ابزار و وسایل دیداری مثلی نقشه‌ها، عکسها، طراحها، ترانس یرانس و نوشتن مطالب مهم روی تابلو استفاده کنید.

۵- مدیریت وقت:

وقت هر کاری را طبق روال معلول مشخص کنید.

ـ برای سازماندهی تکالیف لیستی برای دانش‌آموز تهیه کنید. ‌

ـ از قرارداد رفتاری برای مشخص کردن زمان انجام تکالیف استفاده کنید.

بیشتر بخوانید: تربیت کودک دوساله


ز- فرصت‌هایی برای حرکت:

اجازه دهید دانش‌آموز در کلاس حرکت کند، مدادش را بتراشد، برگه و وسایل را جمع کند مانع فعالیت­های جایگزین مختلف مثل نشستن، ایستادن و راه رفتن نشوید.

ـ اجازه دهید دانش‌آموز قبل از اتمام تکالیف از جایش بلند شود و دوباره برگردد.

ـ اجازه دهید دانش‌آموزان تکالیف خود را در حال ایستاده یا تکیه داده به میز انجام دهند.

ـ یک گروه کاری مرکزی در کلاس داشته باشید.

از کامپیوتر استفاده کنید و به بچه‌ها اجازه دهید در هنگام کار به سراغ کامپیوتر بروند.

بهبود مهارت های ارتباطی

چه بخواهید گفت‌وگوهای بهتری در زندگی اجتماعی‌تان داشته باشید، یا قصد ارائه‌ی بهتر ایده‌های‌تان را در محل کارتان داشته باشید، یا بخواهید رابطه‌ی گرم‌تر و صمیمی‌تری با اعضای خانواده‌تان داشته باشید، وضعیت مشابه است. شما می‌خواهید با افراد دیگری ارتباط برقرار کنید. این کار به نظر خیلی ساده می‌آید: باید منظور واقعی‌تان را بیان کنید. اما اغلب، مخاطب‌تان چیزی بسیار متفاوت از آنچه شما می‌خواهید بگویید، برداشت می‌کند. شما یک‌ چیز می‌گویید، طرف مقابل چیز دیگری می‌شنود و در نهایت سوءتفاهم، سردرگمی و اختلاف به وجود می‌آید. خوشبختانه این موضوع دردی نیست که درمان نداشته باشد. مشکلات ارتباطی را می‌توان به راحتی با یادگیری مهارت‌هایی در این زمینه حل کرد. در حقیقت ارتباط مؤثر یکی از مهم‌ترین مهارت‌های زندگی است که می‌توانید بیاموزید. اما در عین حال یکی از مهارت‌هایی است که بسیاری از افراد تلاش زیادی برای کسب آن نمی‌کنند. در ادامه چند نکته‌ی اساسی برای بهبود مهارت‌های ارتباطی ارائه می‌شود که با به‌کارگیری آنها می‌توان روابطی همراه با احترام، اطمینان، احساس درک و تفاهم بنا نمود.
۱۰. مراقب زبان بدن‌تان باشید
شما به طرف مقابل‌تان می‌گویید که آماده‌ی صحبت کردن هستید، اما دست به سینه می‌ایستید. می‌گویید دارید به حرف‌های او گوش می‌کنید، اما سرتان را از موبایل‌تان بلند نمی‌کنید. اشارات غیر کلامی و نانوشته‌ی ما معمولا بیش از آنچه فکر می‌کنیم، احساس و افکار واقعی ما را آشکار می‌کنند. نحوه‌ی برقراری ارتباط چشمی با دیگران، نوع دست دادن و حتی طرز نشستن‌تان طی یک مصاحبه‌ی ویدئویی، همه جزئی از ارتباط هستند. فراموش نکنید که شما دائما در حال ارتباط برقرار کردن هستید، حتی وقتی که یک کلمه هم حرف نزنید. اگر می‌خواهید پیش از یک گفت‌وگوی مهم، اعتماد به نفس‌تان را افزایش دهید، یک ژست قدرت‌بخش را امتحان کنید. یا درک و تفسیر زبان بدن دیگران را یاد بگیرید تا بتوانید واکنش‌های مناسبی نشان دهید.

اهمیت فن بیان در مهارت‌های ارتباطی

تکرار آواهایی مانند «اِممم» یا «اِاا» هیچ کمکی به ارتقای سطح گفت‌وگوهای روزانه یا سخن‌رانی‌های‌تان نمی‌کند. این آواهای اضافه را حذف کنید تا متقاعدکننده‌تر به نظر برسید و اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید. یکی از راه‌های این کار این است که دقت کنید که چه زمان‌هایی در صحبت‌های‌تان از کلماتی مانند «اِممم» یا «مثلا» استفاده می‌کنید. هم‌چنین می‌توانید دست‌های‌تان را از جیب‌های‌تان دربیاورید یا فقط صبر کنید و پیش از شروع صحبت کمی مکث کنید. این سکوت‌های گاه‌به‌گاه بیش از دیگران، برای خودتان عجیب و مسخره به نظر می‌آید. مطمئن باشید.

۸. برای گپ‌های معمولی و موقعیت‌های دیگر از قبل نمایش‌نامه‌ای در ذهن داشته باشید
گپ زدن برای تقویت مهارت‌های ارتباطی
گپ زدن یکی از هنرهایی است که افراد زیادی در آن مهارت ندارند. برای زمان‌هایی که در مواجهه با افرادی که به سختی آنها را می‌شناسید و سکوت‌های اجتناب‌ناپذیر و ناراحت‌کننده بین‌تان پیش می‌آید، داشتن یک نقشه‌ی ذهنی بسیار کمک‌کننده است. اینکه بدانید چطور سر صحبت را باز کنید یک هنر است، یعنی بتوانید موضوعاتی برای گپ زدن (خانواده، شغل، تفریح و سرگرمی، رویاها و آرزوها) پیدا کنید. هم‌چنین می‌توانید با اشتراک‌گذاری اطلاعاتی که می‌توانند برای پیدا کردن زمینه‌ی مشترک به شما و طرف مقابل‌تان کمک کنند، گپ زدن را به گفت‌وگو تبدیل کنید. گپ زدن در بلند مدت می‌تواند شما را به فردی خوشحال‌تر تبدیل کند.

۷. قصه بگویید
قصه‌گویی برای تقویت مهارت‌های ارتباطی 

قصه‌ها بسیار قدرتمندند. آنها ذهن‌تان را فعال می‌کنند، از خراب شدن ارائه‌های شغلی جلوگیری می‌کنند، باعث می‌شوند متقاعدکننده‌تر به نظر برسیم، همچنین می‌توانند در موفق شدن در مصاحبه‌ها هم کمک‌کننده باشند. یاد بگیرید که چطور به یک قصه‌گوی افسانه‌ای تبدیل شوید. هم‌چنین می‌توانید از واژه‌ی «اما» بیشتر استفاده کنید تا داستان‌تان را سامان‌دهی کنید. هر کسی حداقل یک قصه خوب برای تعریف کردن در آستین دارد

۶. سؤال بپرسید و حرف‌های طرف مقابل را تکرار کنید
سوال پرسیدن برای تقویت مهارت‌های ارتباطی

بیایید صادق باشیم… برای همه‌ی ما پیش آمده است که وقتی شخص دیگری حرف می‌زند، حواس‌مان پرت شده باشد یا صحبت‌های او را اشتباه شنیده باشیم. سؤال کردن و تکرار چند کلمه‌ی آخرِ طرف مقابل نشان می‌دهد که به آنچه او می‌گوید علاقه‌مندید و برای‌تان جالب است، همچنین شما را مجبور می‌کند که توجه و تمرکز داشته باشید و اگر در مورد نکته‌ای دچار سوءتفاهم شوید، به واضح شدن آن مطلب کمک می‌کند. برای نمونه: «پس درست متوجه شدم، می‌خواهید برای روز یک‌شنبه بلیت‌ بخرید؟»

این کار همچنین برای گپ زدن و پر کردن سکوت‌های ناخوشایند نیز مناسب است. به جای اینکه سعی کنید گفت‌وگو را حول موضوعاتی اجباری مانند آب‌وهوا ادامه دهید، از طرف مقابل سؤال بپرسید و به پاسخ‌های او واکنش نشان دهید. مثلا: «برنامه‌تون برای تابستون چیه؟» یا «آخرین کتابی که خوندید چی بوده؟» شگفت‌زده شدن از شگفت‌انگیز بودن مهم‌تر است.
۵. حواس‌پرت‌کن‌ها را کنار بگذارید
کنار گذاشتن موبایل برای تقویت مهارت‌های ارتباطی

هنگامی که کسی با شما حرف می‌زند یا قرار است که با او وقت بگذرانید، وَر رفتن با موبایل‌تان بسیار بی‌ادبانه است. شاید خلاص شدن از دست همه‌ی چیزهایی که حواس‌مان را پرت می‌کنند یا کنار گذاشتن تکنولوژی به طور کل، ممکن نباشد، اما همین که به خودمان زحمت بدهیم و سرمان را از روی گوشی یا تبلت‌مان بلند کنیم، به شدت روی ارتباطات‌مان با دیگران تاثیرگذار است.
۴. پیام‌تان را برای مخاطب‌تان متناسب کنید
اختصاصی کردن پیام برای بهبود مهارت‌های ارتباطی 

افرادی که بهترین ارتباط‌ها را دارند، بسته به اینکه طرف مقابل‌شان کیست، صحبت‌های‌شان را تنظیم می‌کنند. شما احتمالا برای صحبت کردن با همکارها یا رئیس‌تان در مقایسه با هنگامی که با مخاطب خاص‌، فرزندان‌ یا بزرگتر‌های‌تان حرف می‌زنید، زبان و کلام متفاوتی در پیش می‌گیرید. هنگامی که سعی می‌کنید پیامی را به کسی منتقل کنید، همواره تلاش کنید که دیدگاه او را نیز مدنظر داشته باشید.

۳. مختصر و مفید باشید
مختصر و مفید 

یک مخفف برای واژه‌ی «BRIEF» به معنای «مختصر» در زبان انگلیسی وجود دارد که از سرنام‌های کلمات زیر تشکیل شده است:

Background: زمینه‌چینی

Reason: دلیل

Information: اطلاعات

End: پایان

Follow-up: پی‌گیری

این مخفف برای این است که در هنگام ایمیل نوشتن به شما کمک کند تا همه‌ چیز را بیان کنید و در عین حال، مختصر و موجز باشید. این سیاست خوبی برای ارتباطات کلامی و نوشتاری است (همیشه می‌دانم به عنوان یک نویسنده، کارم این است که پیامم را به طور واضح بیان کنم و هر چه سریعتر این مقاله را هم تمام کنم. نگران نباشید، تنها دو مورد دیگر در این لیست باقی مانده است!).

۲. همدلی‌تان را تقویت کنید
همدلی

ارتباط یک خیابان دوطرفه است. اگر تمرین کنید که دیدگاه‌های مخالف را نیز در نظر بگیرید، می‌توانید دشواری و اضطرابی را که گاهی هنگام ارتباط برقرار کردن با دیگران دارید، کاهش دهید. برای نمونه، وقتی که مخاطب خاص‌تان می‌گوید خسته‌تر از آن است که بتواند حرف بزند، متوجه می‌شوید که منظورش واقعا چیست. همدلی کردن به شما کمک می‌کند که حتی بخش‌های ناگفته‌ی ارتباط‌تان با دیگران را نیز بهتر درک کنید و کمک می‌کند که واکنش‌های مؤثرتری نشان دهید.



۱. گوش دهید، واقعا گوش دهید
گوش دادن

در پایان، با به کار بردن نکات بالا، بهترین کاری که می‌توانید برای بهبود مهارت‌های ارتباطی‌تان انجام دهید، این است که یاد بگیرید واقعا گوش دهید، توجه کنید و اجازه دهید طرف مقابل حرفش را بزند، بدون اینکه صحبتش را قطع کنید. ما می‌دانیم که این کار سختی است، اما «یک گفت‌وگوی خوب، مجموعه‌ای از واژگان است که به زیبایی با گوش دادن پیوند خورده باشد.» در این صورت، حتی اگر سبک‌های ارتباطی‌تان با هم سازگار نباشد، دستِ کم درک درستی از یک‌دیگر خواهید داشت و می‌توانید امیدوار باشید که مخاطب‌تان هم با همان دقت به حرف‌های شما گوش می‌دهد.

کاهش استرس کودکان در مدرسه

کودکان ما میان کار در مدرسه، تکلیف خانه، تست‌های استاندارد، اضطراب امتحان و فعالیت‌های بعد از مدرسه و گاهی اوقات هم اذیت و آزار همکلاسی‌ها گرفتار شده‌اند. در حقیقت طبق نظرسنجی اخیر آژانس رسانه‌ای NPR، بیش از یک‌سوم والدین می‌گویند فرزندان‌شان تحت استرس فوق‌العاده زیادِ مدرسه قرار دارند. اما چطور می‌توانیم به کاهش استرس کودکان در مدرسه کمک کنیم؟ برای حل این مسئله چه کاری از دست‌تان برمی‌آید؟ در این مقاله، پاسخ این پرسش‌ها را خواهید یافت.
آیا کودک‌تان دچار استرس است؟
طبق گفته‌ی دکتر ادل کدیوکس (Adelle Cadieux) روان‌شناس کودک در بیمارستان کودکان هلن دی‌ووس در میشیگان، کودکانی که استرس دارند، تغییراتی در حالت و رفتارشان رخ می‌دهد.


اگر فرزند شما هم استرس مدرسه داشته باشد، احتمالا کج‌خلق خواهد شد، مدام گریه خواهد کرد، از فعالیت‌ها کناره‌گیری می‌کند، بلاتکلیف خواهد بود و در مورد خودش بدگویی خواهد کرد. همچنین ممکن است از سردرد و دل‌درد شکایت کند و یا تغییراتی در خواب و اشتهایش مشاهده شود. کودکانی که استرس دارند، با آماده شدن برای مدرسه هم مشکل دارند و حتی ممکن است از رفتن به مدرسه امتناع کنند.


۳. با او حرف بزنید
اگر تردید دارید که کودک‌تان استرس دارد یا اینکه در مدرسه مورد اذیت و آزار کودکان دیگر قرار می‌گیرد، سر حرف را با سوال کردن از روزی که گذرانده و اتفاقاتی که افتاده، باز کنید. می‌توانید به طور غیرمستقیم به او کمک کنید که خودش راه‌حلی برای مشکلاتش پیدا کند؛ این راه حل به‌ویژه برای کودکان بزرگ‌تری مناسب است که دوست ندارند مستقیما به‌ آنها بگویید باید چه کنند.

۴. تمرین آرام‌سازی کنید
تنفس عمیق و آرام‌سازی پیشرونده‌ی عضلانی و تفکر مثبت، روش‌های اثبات‌شده‌ای برای کاهش استرس‌اند که برای کودکان هم موثر هستند. لایت می‌گوید نوشتن جملات مثبت روزانه که کودک‌تان بتواند هر روز صبح از درون یک کاسه بردارد هم می‌تواند مفید باشد.


۵. کارهای اضافه را حذف کنید
لایت می‌گوید «ما کلا به این باور رسیده‌ایم که پرمشغله برابر است با خوشحال». او اضافه می‌کند که مشغول نگه داشتن، روش غیرسالمی برای مقابله با چالش‌های زندگی است و متاسفانه این فلسفه به کودکان ما هم منتقل شده است. فعالیت‌های پس از مدرسه‌ی بیش از اندازه، یعنی زمان کمتری برای حضور در خانه؛ پس کمی از فعالیت‌های پس از مدرسه را حذف کنید و از زمان شام برای کاهش استرس و ارتباط بیشتر خانوادگی بهره ببرید.

۶. ارتباط برقرار کنید
کدیوکس می‌گوید با مسئولین مدرسه و والدین دیگر درباره‌ی مشاهدات‌شان از کودک‌تان صحبت کنید تا متوجه شوید چگونه با مدرسه کنار می‌آید.
۷. سرمشقی برای «استراتژی‌های مواجهه با موقعیت‌» باشید
کدیوکس می‌گوید اگر خودتان نتوانید از پس استرس‌تان بربیایید، فرزندتان هم هرگز این کار را نخواهد آموخت. پس دفعه‌ی بعدی که روز سختی در محل کار داشتید، خوب است به فرزندتان بگویید که چرا ناراحت هستید، اما چیزی بگویید که بینش و قدرت مواجهه نسبت به این وضعیت را به کودک منتقل کند.

۸. بدگویی نکنید
حتی اگر با معلم‌ها یا نوع تکالیفی که به کودک داده می‌شود مخالف هستید، هرگز جلوی فرزندتان، درباره‌ی آنها بدگویی نکنید؛ چرا که این کار، در او ترس ایجاد می‌کند. لایت می‌گوید: «کودک همین حالا هم استرس دارد، پس شما باید آب روی آتش باشید نه اینکه در آتش بدمید.» همیشه مثبت باشید و به جای بدگویی، جلسه‌ای با معلم ترتیب دهید.

۹. استفاده از فناوری را محدود کنید
کودکان بیش از هفت ساعت در روز از فناوری استفاده می‌کنند که این امر می‌تواند استرس را افزایش دهد. پس زمان استفاده‌ی فرزندتان از ابزارهای فناوری را محدود کرده و زمان بیشتری را صرف فعالیت‌های خانوادگی کنید.

۱۰. کمک بگیرید
اگر استرس مدرسه روی توانایی‌ها و عملکرد فرزندتان تاثیر گذاشته است، حتما با مشاوری که بتواند به کودک‌تان در مقابله با آن کمک کند، مشورت کنید.